1- انحطاط تاریخی، فقدان تفکر
ما مدت هاست که اندیشیدن در معنای حقیقی کلمه را رها کرده ایم.
و بلکه باید گفت ما به دلیل انحطاط تاریخی، مدت هاست از تفکر حقیقی محروم شده ایم.
سیطره این انحطاط تا آنجاست که حتی از درک عمق انحطاط خویش نیز عاجزیم ...
دوشنبه 7 اردی بهشت ماه، میزگردی پیرامون تفکر مطهری در دانشگاه صنعتی اصفهان برگزار گردید.
(فایل صوتی این میزگرد را از اینجا می‌توان دریافت کرد.)
اما به دلیل محدودیت‌های زمان میزگرد، بخش مهمی از مطالب امکان طرح نیافت.
از همین رو شایسته تر دیده شد، که پیش نویس سخنان نگارنده که برای ارائه در این میزگرد آماده گردیده بود، در اختیار خوانندگان وبگاه نهاده شود.
در ادامه مطلب می‌توان پیش نویس متن نگاشته شده با عنوان "مطهری و تفکر تئولوژیک" را به خوانش نشست.
گفتم: ببین برادر! من با همه افکار و نظراتت مخالف نیستم. و حتی شاید خودم هم بعضی حرف‌هایت را قبول داشته باشم. اما به نظر من بزرگترین اشتباه تو روشت است. به نظر من روشی که تو داری باعث می‌شود در درازمدت به بیراهه بروی. و ممکن است خیلی های دیگر را هم با خودت به سردرگم کنی.
گفت: ممکن است بیشتر توضیح بدهی که روش من چه اشکالی دارد؟!
گفتم: اشکال و اشتباه اول تو این است که ...
نیاز به انبیاء، یک نیاز تاریخی است.
در قسمت قبل- این جا را ملاحظه بفرمایید- دو سرفصل وجه نیاز به سلوک ذیل یک شخصیت و قاعده لطف، مورد بررسی قرار گرفت.
در این قسمت، بررسی نهایی پیرامون «قاعده لطف» منعکس شده است.
(ادامه مطلب را کلیک بفرمایید)
بازخوانی نظریه ولایت فقیه- قسمت اول
موضوع پژوهش ما چنان که پیش تر اشاره شد، شناخت ماهیت انقلاب اسلامی ایران است.
1- به راستی چقدر زمان برای تولید یک علم، نیاز است؟!
(ادامه مطلب را ملاحظه بفرمایید!)
برادر علیرضا کمیلی
بعد از عرض سلام و آرزوی توفیقات روزافزون برای شما
مرقومه شریفه شما تحت عنوان «پارادوکس «تمدن‌سازی» برای «انقلابیون ضد
حکمت متعالیه»! » (لینک مقاله)، در باب اهمیت و لزوم توجه به فلسفه را خواندم. ظاهراً
انگیزه شما در نوشتن چنین مطلبی، درک یک امر پارادوکسیکال در میان رفتار و افکار برخی
گروه های مذهبی و بیان و طرح تبعات این رفتار پارادوکسیکال بوده است.
در قسمت اول، نسبت فلسفه و سلوک فردی در حد اجمال مورد بحث قرار گرفت.
اما سؤال اصلی ما، پرسش از نیاز ما به فلسفه بود.
و نه صرفاً نیاز ما به فلسفه در حوزه سلوک فردی.
مادامی که امری بدیهی تلقی شود، لزوم وجود آن کمتر مورد سؤال قرار بگیرد.
چرا که انسان کمتر در بدیهیات شک می‌کند.
طبیعی است که در عالمی که تنها تمدن موجود در آن، تماماً با فلسفه بوجود است، پرسش از ماهیت فلسفه هم کاری آسان نیست.
و فلسفه برای عالم کنونی، در حکم هواست
