تشویش

دوشنبه 7 اردی بهشت ماه، میزگردی پیرامون تفکر مطهری در دانشگاه صنعتی اصفهان برگزار گردید.

(فایل صوتی این میزگرد را از اینجا می‌توان دریافت کرد.)

اما به دلیل محدودیت‌های زمان میزگرد، بخش مهمی از مطالب امکان طرح نیافت.

از همین رو شایسته تر دیده شد، که پیش نویس سخنان نگارنده که برای ارائه در این میزگرد آماده گردیده بود، در اختیار خوانندگان وبگاه نهاده شود.

در ادامه مطلب می‌توان پیش نویس متن نگاشته شده با عنوان "مطهری و تفکر تئولوژیک" را به خوانش نشست.

نیاز به انبیاء، یک نیاز تاریخی است.

در قسمت قبل- این جا را ملاحظه بفرمایید- دو سرفصل وجه نیاز به سلوک ذیل یک شخصیت و قاعده لطف، مورد بررسی قرار گرفت.

در این قسمت، بررسی نهایی پیرامون «قاعده لطف» منعکس شده است.

(ادامه مطلب را کلیک بفرمایید)

1- به راستی چقدر زمان برای تولید یک علم، نیاز است؟!

(ادامه مطلب را ملاحظه  بفرمایید!)

برادر علیرضا کمیلی

بعد از عرض سلام و آرزوی توفیقات روزافزون برای شما

مرقومه شریفه شما تحت عنوان  «پارادوکس «تمدن‌سازی» برای «انقلابیون ضد

حکمت متعالیه»! »  (لینک مقاله)، در باب اهمیت و لزوم توجه به فلسفه را  خواندم. ظاهراً

انگیزه شما در نوشتن چنین  مطلبی، درک یک امر پارادوکسیکال در میان رفتار و افکار برخی

گروه های مذهبی و بیان و طرح تبعات این رفتار پارادوکسیکال بوده است.

 

در قسمت اول، نسبت فلسفه و سلوک فردی در حد اجمال مورد بحث قرار گرفت.

اما سؤال اصلی ما، پرسش از نیاز ما به فلسفه بود.

و نه صرفاً‌ نیاز ما به فلسفه در حوزه سلوک فردی.

 

مادامی که امری بدیهی تلقی شود، لزوم وجود آن کمتر مورد سؤال قرار بگیرد.

چرا که انسان کمتر در بدیهیات شک می‌کند.

طبیعی است که در عالمی که تنها تمدن موجود در آن،  تماماً‌ با فلسفه بوجود است، پرسش از ماهیت فلسفه هم کاری آسان نیست.

و فلسفه برای عالم کنونی، در حکم هواست