تشویش

ممنون، مقاله خوبی بود اما

1- کاش به جای سخن خطابه گونه بیشتر استدلال می کردی

2- کاش مقاله را کوتاه تر می نوشتید که خیر الکلام ما قل و دل.

3- من اصلاح طلبان را به صورت مطلق تایید نمی کنم ولی بسیاری از تلنگر های تفکر برانگیز به خاطر وجود همین اطلاح طلبان بود و اگر اکنون آزاد اندیشی، ولو به ظاهر ، یک شعار شده است (البته برای بعضی هنوز در حد شعار هم مطرح نیست) بعید نیست در اثر مستقیم مطالبی باشد که خاتمی و امثالش در دوره دوم خرداد مطرح کردند. به نظر من نمی توان کوتاهی  آستین ها و پاچه ها را مطلقا تقصیر اصلاح طلبان دانست. سخت گیری های دهه شصت که شما  آن دهه را به عنوان الگو مطرح می کنی و فساد های مالی و غیر مالی مدعیان اسلام، و نا کارامدی مسئولان یقه آخوندی هم دلیل بی اعتمادی مردم به نظام و بلکه تا حدی  به اسلام شده. حتما می دانی که تاریخ شیوع ماهواره در خانه ها به سال 88 برمی گردد سالی که مردم برای به دست آوردن اخبار واقعی تر و شنیدن مطالباتشان از رسانه - ونه به دلیل نگاه کردن فارسی وان- ،به خارجی ها روی آوردند و خاک بر سر صدا و سیما و سیاست چینان آن. 
3-شما فکر می کنید بدون اصلاح سیاست و نظام سیاسی ،ملت متفکر می شود؟ دلیلتان چیست؟ آیا می توان در یک نظام سیاسی شستشو گر مغز ها به ترویج تفکرورزی پرداخت؟ آیا اگر وبلاگ شما را فیلتر کنند باز هم روی نظرتان باقی می مانید؟ منحل کردن تشکلتان و تبعید دوستتان و ... برای شما دلیل نیست؟

ما نفهمیدیم منظور از ایدئولوژی چیست؟ و نسبتش با غرب کدام است؟

خب با این تعریف یک مسلمان هم خارج از ایده ها و باورهایش نمیتواند عمل کند حتی لیبرالیسم هم یک ایدئولوژی است چون لیبرال هم با عنایت به باورهایش عمل میکند یک لیبرال با معضلات اجتماعی یا بهتر بگوییم با مسائل اجتماعی و غیره طبق باورهایش عمل میکند یک مسلمان هم همینطور

نکته ای پیرامون بند چهارم پاسخ شما

این درست که سیاست و نظام سیاسی تنها توانایی کم یا زیاد کردن سرعت بسط یک تفکر را دارد اما مگر بسیاری از تلاش ها و اهداف بر سر همین سرعتِ بسط تفکر نیست؟ مگر امثال شما و  بعضی دیگر دین باوران از اینکه مثلا گناه در جامعه رایج می شود یا زمینه های تفکر ورزی تحدید می شود، یا سبک زندگی شیطانی گسترش پیدا می کند ناراحت نیستید؟ و مگر نه این است که یکی از غایات تفکر شیعی دستیابی به نظام سیاسی مهدوی است که در آن اهل نفاق در ذلت و مومنان در عزت قرار گیرند؟  اگر مساله سرعت بسط نفکر برای شما مطرح نبود باید آرام می بودید چون اهل تفکر و پرهیز از گناه  در جامعه بالاخره وجود دارند و  تعداد آنها هم با سرعتی کم یا زیاد در حال ازدیاد یا نقصان است.

آیا ببا این توضیحات باز هم به نظر شما براندازی یا اصلاح نظام سیاسی یکی از ارکان اصلی انقلاب نیست و رکن اصلی انقلاب انفسی و شخصی است؟

ببخشید که بحث را ادامه میدهم و وقت شما رو می گیرم

فرمودید: "انسان ها اتم های منفردی که به هم متصل نباشند نیستند و اصلا شخص در خارج فقط یک انتزاع ذهنی است و چون مای جمعی ما دچار بحران هویت است در زندگی فردیمان هم افق مشخصی نداریم"

سوالات و ایرادات:

1-این نگاه شما به شخص ،از چه دید کلی تری نشئت می گیرد؟ اصالت وجود؟ چه تقریری از آن؟

2-اگر فرد در خارج وجود ندارد و با مقدماتی که ذکر کردید پس به همین دلیل افق مشخص در زندگی ندارد، پس چرا در همین جامعه ما افرادی هستند که در زندگی افق مشخص دارند؟ مثلا احتمالا خود شما یا دیگرانی  که حتما هستند.

3- آیا این دید و نتیجه گیری فعلی شما نسبت به انتخابات نمی تواند ناشی از تجربه طرفداری شدید از احمدی نژاد و نگرفتن نتیجه مطلوب از این طرفداری شدید باشد؟

در ضمن مشتاقانه منتظر شنیدن پاسخ شما به گفته بهاران در مورد ایدئولوژی مسلمانان هستم.

عزت مزید

این تقریر از ظهور البته خود یک تقریر ایدئولوژیک است که از سوی نهادهای ایدئولوژیک در جمهوری اسلامی بیان می‌شود.

همین جمله یعنی چه؟ تقریر نهادهای ایدئولوژیک یعنی چه؟

خود پیامبر اکرم ایدئولوژیک بود یا نه ؟ اگر بتوانی همین مطالب را با توجه به سیره پیامبر و حضرت علی توضیح دهی مطلب بهتر روشن میشود؟

چون یک مسلمان عقیده خود را حق میداند و برای تحقق ان هم کوشش میکند نظامهای لیبرالی هم خود را حق میدانند و برای تحقق ان تلاش میکنند شما هم تفکر خود را حق میدانید و برای ترویج ان کوشش میکنید رجا و شرق هم همینطور ظاهرا همه ایدئولوژی زده هستند

حالا شد یعنی نباید گفت صرف باورها

1- شما معمولا خیلی تاکید دارید که  افراد با استدلال حرف بزنند اما نمی دانم چرا خودتان در مواردی بدون استدلال صحبت می کنید. من خیلی از اینها را به حساب ضیغ وقت و جا می گذارم. و وبلاگ را پیگیری می کنم تا شاید بعد ها دلیل آن را از لابلای حرفهایتان بیابم.

2-آنچه در کتاب های بینش دبیرستان در مورد ایدئولوژی آمده بود  این بود:مجموعه ای از باید ها و نباید ها بود که از جهان بینی نشات می گیرد. این تعریف با آنچه شما در توضیحاتتان به بهاران ارائه دادید بسیار متفاوت است. در صحبت های دکتر عبدالکریمی هم ایدئولوژی را به معنای منفی اش دیدم. به نظرم برای جلوگیری از  سوء فهم تفاوت این دو در نوشتار و گفتار باید مشخص شود.

3- بله موردی که به صورت تحلیل روانشناسانه پرسیدم  واقعا از منظر روان شناختی بود. زیرا در طول تاریخ معاصر و گذشته و در زندگی همه ما دیده شده که حوادث، اتفاقات، تجربه ها، جو زمانه و ... باعث تولید یک نظریه یا عقیده شده است و من و شما هم از این قائده مستثنی نیستیم زیرا معصوم نبوده و اسیر زمان و مکان و حجاب های گوناگون دیگر هستیم. و همه زوایای حقیقت را ،محتمل است که نبینیم. اما نمی دانم چرا نظر فروید را مطرح کردید. ..خیالتان راحت، منظور من اصلا این نبود که عقیده فعلی شما ربطی به نظریه فروید دارد.

4- در مورد حرف های سید محمد صالحی که با آن ادبیات فاخر نظراتش را بیان کرد می خواهم بگویم که چرا شما از این زاویه به حکومت داری نمی نگرید که مردم به دلیل حفظ امنیت خودشان، اجرای قوانین، رسیدگی به شکایت های بین خودشان و ... نیاز به حکومت و حاکم داشته اند و از این منظر خود نظام حکومتی را خواستارند. ایشان را به این نکته توجه می دهم که تا وقتی که روح عدالت در تمامی انسان ها تجلی پیدا نکند و امکان تعدی انسان ها نسبت به یکدیگر و پامال شدن حق ضعیف توسط قوی وجود داشته باشد حکومت یک امر لازم و ضروری عقلی است. خصوصا تا وقتی افرادی مثل ایشان وجود دارند که مردم را به خر تشبیه می کنند. شاید مردمی باشند که از این تعبیر ناراحت شده، آن را فحش تلقی کرده و بخواهند به حاکم شکایت برند.

باز هم برمه

باز هم کشتار مسلمانان

باز هم سکوت شرم آور ما و دولت ما و ملت ما

بی بی سی در این زمینه از ما پیشی گرفت.

با کسب اجازه از صاحب وبلاگ پاسخ ایشان به خودم را بعد می خوانم و  سوالی اگر بود مطرح می کنم اما اکنون می خواهم به کوتاهی پاسخ عزیز گرامی "سید محمد صالحی" را بدهم.

شما جملاتی را از بعضی از نویسندگان و متفکران (البته این واژه را به ناچار در مورد اینان به کار می برم شاید بهتر باشد بگویم ملهمان از شیطان، بگذریم) نقل کردید. و کوشیدید با ذکر شواهدی دولت ها - همه دولت ها- را برده دار، قاتل و .. معرفی کنید.

در ظلم و ستم انسان ها - و بالتبع دولت های مورد حمایت همین انسان ها - در طول تاریخ شکی ندارم. قبول دارم که آمریکا از بزرگترین قاتلان تاریخ است. اما این ها هیچ کدام دلیل بر نحوست ذاتی دولت ها نیست. آمریکا قدرت مجتمع یک عده ظالم است. اما آیا این دلیل بر این است که هر قدرت مجتمعی بد است؟ آیا قدرت مجتمع عادلان هم بد است؟

شواهد تجربی برای حرفم: در خاطرات زندانی های سیاسی (نه زندانیان جرم هایی مثل قتل و قاچاق و..) حتما خوانده اید که آنها برای نظم دادن به اموراتشان  و رفع مشکلاتشان به تشکیل یک نظام کوچک درون زندان اقدام کرده اند. این خواسته خود آنها بوده. حتی زندانیان با کلاس تر به تشکیل یک نظام دموکراتیک پرداختند. نمونه ها زیاد است  فکر نمی کنم لازم به ارجاع باشد. همین که در طول تاریخ اجتماعی دیده نشده که نظام و حکومت نداشته باشد خود دلیل دیگری است بر اینکه انسان ها خود خواهان نظام بوده اند.

باز هم دلیل دیگری از سخن امام علی علیه السلام نقل می کنم. اگر نادرست نگویم، ایشان اصل وجود حاکم (خواه ظالم و خواه دادگر) را برای اجتماع حیاتی می داند.

بله حکومت ها ظالم اند اما نه به دلیل بد بودن اصل حکومت ها بلکه به دلیل بد بودن انسان های حامی حاکمان. به دلیل بد بودن خود حاکمان که این حاکمانِ بد یا از دل خود مردم ِ بد به واسطه رای بیرون آمده اند یا به زور بر مردمِ خوب یا بد مسلط شده اند.

به هر حال به نظر می رسد- همانطور که قبلا گفتم- تا همه مردم  به حق آگاه و به این آگاهی عامل نباشند از اصل وجود حکومت بی نیاز نخواهیم بود ضمن اینکه حتی اگر همه مردم چنین شرایطی را کسب کنند به نظر می رسد باز هم وجود یک حاکم خوب با حکمرانی خوب ضرری را متوجه کسی نمی کند. خصوصا که اگر آن حکومت جهانی باشد.

سلام خدمت برادران

در پاسخ به آقای "دهقانی": و در آخر همین کامنت پاسخی دیگر به آقای "صالحی"

بحث شما در مورد جهانبینی و ایده ئولوژی بسیار جالبه. اما نمی دونم ،به نظرم میرسه که در این زمینه یک مقدار دچار افراط شدید. به این معنی که شما بارها و بارها اینطور استدلال کردید که مثلا مفهوم آزادی یا جهانبینی یا ایدئولوژی مدرن و متاخر هستند و از نوع نگاه مدرن نشات گرفته اند و در عالم قدیم سابقه ندارند. گویی هر آنچه در غرب مطرح شده از جنس دیگری است. و باید با آن مقابله کرد. اولا عرض می کنم که قبول دارم که نوع نگاه به عالم می تواند سبب تولید مفاهیم جدیدی شود که قبلا در منظومه فکری اشخاص بیگانه با این نوع نگاه نمی گنجید .اما این را نمی توانم بپذیرم که مفاهیم یک دستگاه فکری به طور کلی با مفاهیم دستگاه فکری دیگر وجه اشتراک نداشته باشند. دلیل این امر هم این است که انسان ها خصوصیت ها ،احساسات ، محدودیت ها و ویژگیهای مشترک بسیاری دارند و در یک جهان ،که قانونی کلی و همه شمول دارد، در حال زندگی کردن هستند. بنابرین مفاهیم مشترک زیادی دارند.

اما در خصوص جهان بینی. اگر جهانبینی را اینطور معنا کنید که عبارت است از :طرزی از نگاه به جهان که ایدئولوژی را توجیه می کند و ایدئولوژی را اینطور معنا کنید که نظامی از باید ها ونباید هاست که هدف آن رسیدن به قدرت است، خوب مشخص است که با این تعاریف، اشخاص صاحبِ ایدئولوژی حیوان های کثیفی هستند که یا به وجود حقیقت باور ندارند یا اگر دارند فطرت حقیقت بین خود را سرکوب کرده و تنها به دنبال قدرت و امیال خویش اند و برای رسیدن به این منظور جهان را آنگونه می بینند و بیان می کنند که توجیه گر اعمالشان باشد. این تفکر اصلا جدید نیست و اختصاص به مدرنیته ندارد.مثلا بنی امیه و یزید جبر و اختیار و قضا و قدر را طوری معنا می کردند که توجیه گر اعمال حکومتیشان باشد. و در واقع تلقی ای از جهان ارائه می دادند که بقای قدرت آنها را تضمین کند. مثالی دیگر که قدیمی تر است مربوط به فرعون است. او می گفت :الیس لی ملک مصر؟. این جمله او چه معنایی دارد. آیا این جمله حهانبینی فرعون را نشان نمی دهد. اینکه ملک مطلق را از آن خود می داند نشان دهند طرز نگاه او به جهان است.

با توضیحات بالا به زعم خودم نشان دادم ،که ایدئولوژی حتی با تعریف بالا ،یک مفهوم قدیمی است گرچه یک واژه مدرن است. اگر اشتباه گفتم دلیلم را نقض کنید.

اما اگر جهان بینی را بینش شخص و انسانی بدانیم که از روی کشف حقیقت به جهان نگاه کرده و سعی کرده قواعد جهان را بشناسد و بعد از اعتقاد به جهان بینی با این طرز نگاه ، از روی حقیقت خواهی به ساخت بنیانی از باید ها و نباید ها اقدام کرده که او را به سعادت برساند (سعادتی که بر مبنای جهان بینی اش تعریف کرده و فهمیده). خوب ،این جهان بینی و ایدئولوژی چه اشکالی دارد؟. مگر هدف انبیا این نبوده که ما جهان را آنطور که هست ببینیم. مگر این نبوده که جهانبینی ما باید با واقعیت جهان تطبیق داشته باشد؟ چنانکه در ادعیه امده است: الهم ارنی الاشیاء کما هی....آیا باز هم مخالف جهانبینی و ایدئولوژی ، با همین تعریف، هستید؟

----

در مورد احمدی نژاد و اینها باید عرض کنم که خیر من دقیقا نمی دانستم و هنوز هم نمی دانم که شما راجع به احمدی نژاد چگونه فکر می کردید و می کنید. من فقط کلیتی را می دانستم که بعضی از دوستان آرمانی که آنها را می شناختم و اکثر (به ظاهر )حزب اللهی های رجا نیوزی، نسبت به احمدی نژاد خیلی امیدوار بودند. ضمنا من به شما اتهام نزده بودم جمله من سوالی بود. فقط پرسیده بودم. حالا هم جوابم را تا حدی گرفتم و به نظرم این موضوع اهمیت زیادی ندارد که بخواهیم سرش بحث کنیم.

---------

در مورد حکومت ها و نظر آقای سید محمد صالحی - ضمن سلام به ایشان- نظرم را در کامنت قبلی نوشتم و باز هم اضافه می کنم که تا به حال دیده نشده که جامعه ای وجود داشته باشد و دارای نظام و حکومت - ولو غلط- نبوده باشد. آیا این خود دلیل بر این نیست که نظام خواهی یک خواست حقیقی و اختیاری است. چرا تا به حال اجتماعی به وجود نیامده که چوپان نخواهد و چوپان نداشته باشد .آیا می شود تصور کرد جامعه ای به وجود بیاید که از قانون گوسفندان تبعیت نکند؟  خوشحال می شوم درباره این حدیث صحبت کنید: (حدیث:کلکم راع و کلکم مسئول عن رعیته)

یا اینکه جناب دهقانی می شود در مورد حدیث پیامبر با این مضمون که، من در آخرت  به خاطر زیادی فرزندان امتم بر امت های دیگر فخر می فروشم. یا احادیث دیگری که تشویق بر فرزند آوری می کند یا قرآن که در مساله کشتن فرزندان به دلیل فقر والدین دخالت کرده و به والدین فقیر می گوید ما رزق شما و آنها را می دهیم (نحن نرزقکم و ایاهم)....خوب، این ها هم همان کاری را می کنند که حکومت های فعلی در باب کاهش و افزایش جمعیت می کنند. اما به نظر من فرق ایندو آن است که حکومت های فعلی فقط به خاطر جهانبینیِ ناشی از ایده ئولوژیِ ناشی از امیال نفسانی ،این دخالت را می کنند و به همین دلیل مذموم اند ولی قرآن با توجه به نظام حقیقی رزق در هستی و با توجه به جهانبینی منطبق با واقعش چنین حکمی می دهد. اگر به نظر شما فرق این دو را درست بیان نکردم بفرمایید تا از اشتباه به در آیم.

ممنون از حوصله و وقتی که می گذارید. ضمنا اگر بحث برای شما ملال آور است می توانید بحث را خاتمه دهید. من باز مطالب وبلاگ را تا حدی پیگیری می کنم و سعی می کنم از لابلای مطالب شما مطلب مورد نظرم را دریابم. اگر چه اگر بحث را ادامه دهید خیلی بهتر و مفید تر خواهد بود.

سلام .

چند نکته :

1)      چه اشکالی دارد که کسی بیشتر (نه همه ی ) وقت خود را در این یک ماه باقی مانده روی انتخابات بگذارد ؟؟؟

2)      مسلما اگر مهندس مشایی هم بیاد نمی ذارن کار کنه. امّا ... به شرط این که شرایط همین طوری بمونه که الان هست. ممکن است با رأی آوردن مشایی خیلی از این آیت الله ها و آقایونی که مانع کار دکتر احمدی نژآد هستن ، لندن نشین بشوند.

3)      پایداری ها از نظر من یک سری آدم های بی عقل و بصیرت هستند که رهبری را ول کرده اند و به مصباح چسبیده اند. میشه بگید شما چطور از چند عکس به خلوص اون ها پی بردید درحالی که خلوص یک ویژگی و حالت درونی برای انسان است ؟؟؟

4)      8 فایل صوتی از دکتر داوری با موضوع دهه پیشرفت و عدالت بسیار بسیار مهم است ، حتما گوش بدید ، از سایت ourpresident و یا با سرچ در گوگل اون ها رو دانلود کنید.

5)      اما نکته ی آخر که درواقع به اصل نوشته ی شما برمیگرده این هست که در متن خوبی که نوشته بودید، قبل از این که به سراغ این بریم که به راه حل بهتری برای انتخاب ریاست جمهوری  بیاندیشیم باید این نکته کاملا اثبات بشه که ممکن است مردم با انتخاب های ناصحیحشون مصلحت کشور رو به طور جدی به خطر بندازن که این هنوز برای من اثبات نشده.

اگر من مثال احمدی نژاد رو بیارم که به مذاق مسئولین و آیة الله ها خوش نیمده ولی انتخاب مردم است که بر خلاف تصور مسئولین و آیة الله ها جامعه رو به سمت صلاح پیش می بره ، اون وقت شما هم برای من مثال بنی صدر رو خواهید آورد که مردم به اشتباه انتخابش کردن.

اما نکته ای که این جا هست اینه که دو نوع نگاه نسبت به "مردم" وجود داره : نگاه اول این که مردم نمی فهمند ، این نگاه غالبا در مسائل دیگر از جمله اقتصاد و سیاست و ... با سیاست های خاصی قرین است و نگاه دوم این است که "مردم می فهمند" ، ولی خب این مردمی که می فهمند ممکنه در بازه ی کوتاهی اشتباهی هم انجام بدهند اما بر اساس همین اصلی که "مردم می فهمند" خودشون به اشتباه خود پی می برند و با اعتماد به فهم مردم جامعه در کل به صلاح میرود.

لازم به ذکره که در دو نگاه فوق ، تعریف از "مردم" یکسان نیست. در نگاه اول "مردم" معنی عام می دهد ولی در نگاه دوم "مردم" ، منظور مردم همه ی جوامع و ملل نیست بلکه "مردم ایران" منظور است.

لذا ما در حرف هایمان دایره ی مردم را ، محدود به "مردم ایران" می کنیم تا بتوانیم این دو نگاه را با هم قیاس کنیم.

اساسا یک سری شبهات فقط و فقط در نگاه اول ، مطرح است مثل این که می گویند " اگر مردم نظام اسلامی را نخواهند چه باید کرد ؟ " یا همین شبهه ای که شما مطرح کردید که " اگر مردم با رأی های مکرر به کسی که صلاحیت اداره کشور را ندارد مصلحت کشور را نابود کنند چه باید کرد ؟ "  و یا شبهات دیگر.

به نظرم اول سر این بحث باز بشه که آیا واقعا مردم "می فهمند" یا "نمی فهمند" ؟

تاجایی که بنده متوجه شده ام امام(ره) و آقا و البته احمدی نژآد و مشایی نگاهشان به مردم از سنخ نگاه دوم است و اصول گرای حزبی و سیاسی و در رأسش لیدر کارگزاران و هم چنین اصلاح طلب ها ، نگاه اول رو به مردم دارند.

ممکن است بپرسید که خب اگر آقا نگاهش به مردم از نوع نگاه دوم است پس چرا انتخابات پارلمانی رو مطرح کردند ایشون ؟ جوابش این هست که این حرف آقا ناظر به زمانی است که مجلس ما مجلس مطلوب باشد و مجلس مطلوب هم باز برای شکل گیری صحیح اش نیازمند نگاه دوم است و با نگاه اول شکل گیری مجلس مطلوب محال است. البته داشتن نگاه دوم به مردم برای انتخاب اصلح نه برای ریاست جمهوری و نه برای مجلس کافی نیست و اساسا باید کاندید های مناسب و چند مورد دیگر هم محقق باشه تا مردم بتونن انتخاب اصلح کنن.

1)      ثمرش اینه که اگر فکر درست و حسابی داشته باشیم و اطلاعات سیاسی هم داشته باشیم بتونیم از کاندیدای خود حمایت کنیم و اولا برایش رأی جمع کنیم و ثانیا توانایی فکری و عملی خود را مهک بزنیم و ثالثا با حمایت از کاندید مورد نظر خود وجهه ی موجهی بین حامیان فکری و لیدرهای حامی و حامیان معمولی کاندید مورد نظر در صورت پیروزی در انتخابات پیدا کنیم تا بتونیم در صورت رأی آوردن اون کاندید ، وارد صحنه شده و کار را ادامه دهیم – از گفتمان سازی گرفته تا حمایت از حق مظلوم – و رابعا نقش خود را برای پیشبرد اهداف انقلاب اسلامی ایفا کرده باشیم و خامسا مثل کسانی نباشیم که همیشه در صحنه اند حالا که انتخابات میشه صحنه را خالی می کنند. بالاخره اگر بخوایم دیگران خصوصا اونایی که یه چیزی حالیشونه حرفمون رو گوش بدن باید علاوه بر داشتن فکر،  اطلاعات سیاسی قوی هم داشته باشیم و بتونیم با هسته های مرکزی جریان های مختلف سیاسی خصوصا جریان مورد نظرمون مرتبط باشیم تا از بسترهای موجود برای پیبرد اهداف خود سوء استفاده – ببخشید استفاده – کنیم.

2)      حرف شما درسته مسئله ی فکری حل نمیشه اما منظور من این نبود که با رفتن خودشون فکرشون هم میره. اما اگر طرف مثبت قضیه رو بگیریم ( ما خوشبینانه و بدبینانه می تونیم وضعیت رو تحلیل کنیم که من خوشبینانه این جا دارم تحلیل می کنم تا بگم لزوما رأی آوردن مشایی بی فایده نیست ) منظور من اینه که اگر مشایی رأی بیاورد بعضی از این آقایون اصول گرا لندن نشین می شن به اضافه این که بعضی آیة الله ها هم جلو رهبری می ایستن به این معنی که هم اصول گرایان لندن نشین هم بعضی آیت الله های پرهیبت رسوا می شن . مردم از اون ها متنفر می شن ( منظورم توده های مردمه نه همه ی مردم) وهمون  بعضی از اصول گرایان و آیت الله ها از تخریب دولت مأیوس می شن چون علارغم همه ی تلاشی که برای حذف احمدی نژاد کردند ولی نتوانستند پیروز بشن.  نتیجه این که به جای خیلی از این افراد نیروهای جدید جاگذاری می شن و در نتیجه فضا از تخریب دولت خارج می شه چه فضای سیاسی چه فضای فرهنگی و مهندس هم با کاریزمای شدیدی هم که دارن (مثل امام) دیگران را به فکر محی الدین جذب می کنند و فضا برای کار فرهنگی باز می شه . مگه وقتی انقلاب شد و شاه رفت ، فکر شاه هم رفت؟ نه اگر فکر شاه رفته بود که ما بعد از این همه سال نیاز نداشتیم بگیم مرگ بر آمریکا ،چون آمریکا مرده بود. ولی همین انقلابی که شد بستری بود تا خیلی ها یک مرحله رشد کنند و مثلا فامیل ما که قبل از انقلاب حجاب نداشتن با انقلاب شدن به ارزش های دینی مثل حجاب و ... رو آوردن . حاکمیت ارزش ها و همین طور فکر دینی یهو که در جامعه محقق نمی شه بلکه تدریجی اتفاق می افته. همین اتفاقاتی که می افته( خصوصا با رئیس جمهور شدن مشایی) خودش می تونه بستری باشه برای رشد افکار به سمت حقیقت دین. خیلی ها فطرت پاکی دارن وقتی حرف های مشایی رو بشنوند و از نزدیک با حرف های او آشنا بشن به سمت دین گرایش پیدا می کنن و در سیر تحولی که دارند سوالات اساسی درباره هدف زندگی براشون پیش میاد. من شخصا چنین آدم هایی رو سراغ دارم.

3)      این حرفتون خیلی برام جالب بود و درسته. همه منظور بیشتر افراد یک بت دارند. اما یک سوال به نظر شما فرقی دارد یا ندارد که بت آدم ها رهبری باشد یا آیت الله مصباح ؟

4)      البته با عکس نمی شه خلوص رو فهمید چون به صرف یک تصویر هست ، گاهی شما از حرکت چشم یک نفر می فهمید فلانی این کاره نیست ، من که به خلوص آقای لنکرانی شک دارم هر چند عکس تبلیغاتی اش رو و اون عکسی که کنار آیت الله مصباح زانو زده دیدم. حداقل رفتار و حرکاتش رو ببینید بعد بگید خلوص داره.

5)      ادامشو بعد از خوردن آویشن می نویسم.

البته من مطالب فلسفی دراین باره رو نخوندم و بیشتر چیزی که در این پنج شش سال مشاهده کردم و صحبت های سیاسیون رو خوندم متوجه شدم که نگاه دولت احمدی نژاد و آقای به این مسئله با نگاه هاشمی فرق دارد.

من نمی دونم جواب سوالی که از طرف دوم خردادی ها پرسیدید چیه و این سوال شما نهایتا می تواند به عنوان یک شبهه باشد که باید پاسخ داده بشه و من نمی دانم پاسخش رو ولی اصل مسئله رو – اعم از فهمیدن یا نفهمیدن مردم – رو زیر سوال نمی بره یعنی چه اشکالی داره که مثلا ثابت بشه مردم می فهمند ولی وجود فیلتر شورای نگهبان به عنوان یک شبهه پاسخ داده بشه. آهان ، یک جوابی همین الآن به ذهنم رسید ، ( چون من هم زمان که فکر می کنم ، می نویسم ) دلیلش اینه که " مردم می فهمند" به این معنی نیست که مردم همیشه در صد در صد موارد درست تشخیص می دهند  و همین طور که در کامنت سری قبلم گفتم  ” ولی خب این مردمی که می فهمند ممکنه در بازه ی کوتاهی اشتباهی هم انجام بدهند اما بر اساس همین اصلی که "مردم می فهمند" خودشون به اشتباه خود پی می برند و با اعتماد به فهم مردم جامعه در کل به صلاح میرود" . در این جا وجود فیلتر شورای نگهبان به این درد می خوره که مثلا همون یک باری که مردم اشتباه می کنند جامعه به کل دست بیگانگان نیفته یعنی از آسیب های خیلی جدی محفوظ بمونه یعنی کسانی تأیید صلاحیت میشوند ( باید بشوند ) که پایبند به چارچوب های کلی نظام باشند تا اگر مردم اشتباه کردند نظام نپاشد ولی مردم بین اشخاصی که معرفی می شوند درست تشخیص می دهند.

مطلبی که شما فرمودید عاقلانه و درست است اما در عرصه ی عمل اگر ما بخوایم دست به دامن یک تفکر دیگر غیر از مدرنیته و ساز و کارهای مدرن مانند انتخابات و دموکراسی بشیم ، باید ابتدا زیرساخت های اون فراهم بشه و شاید مثلا 200 سال دیگه همچین اتفاقی بیفته . من نمی دانم چه جوری از مدل کاملا غربی می توانیم به مدل کاملا اسلامی برسیم، هیچ کس نمی داند، اما می دانم که یهو این اتفاق نمی افتد و مردم سالاری دینی از باب اکل میته است. حالا نگاه شما چیه شما فکر می کنید که مردم می فهمند یا نمی فهمند و چرا ؟