تشویش

 

می‌گویند می‌خواهیم که هم دین داشته باشیم و هم دنیا.

ولی نباید کسانی که این گونه فکر می‌کنند را ملامت کرد.

خصوصاً که قاطبه عوام و خواص هم این گونه فکر می‌کنند.

اصلاً این اندیشه خام جمع دین و دنیا از اول خلقت همراه ما بوده.

بابا آدم مان هم می‌خواست هم در بهشت باشد هم از شجره بخورد.

بلندگوهای تبلیغاتی و صدا و سیما و رسانه‌های تخدیر کن، مدام اخبار موفقیت ما در راه مدرنیزاسیون و توسعه را فریاد می‌کنند.

اخبار انرژی هسته‌ای، دویست تومن بسته‌ای!

پرتاب ماهواره،

نانو،

و ... .

و کمتر می‌گویند که در کنار این توسعه، همواره معنویت، ایمان و سلامت روحی جامعه مان نزول کرده.

ایران چهارمین کشور دنیا در زمینه آمار طلاق است. .لینک منبع

از این رتبه چهارم؛ مسأله مهم‌تر نحوه توزع طلاق‌ استان‌های کشور است.

 بیشترین آمار طلاق، نه مربوط به استان‌های فقیر و بی‌سواد، بلکه مربوط به تهران و کرج و اصفهان و شهرهایی است که بیشتر مدرن شده‌اند!

و کمترین آمار هم مربوط به سیستان و چهار محال و کهکیلویه که از نظر بی سوادی و فقر و دیگر محرومیت‌های اقتصادی از همه جلوترند!!

البته می‌دانم مدرنیست‌های مسلمان باز هم ادعا خواهند کرد که بین مدرنیزاسیون و از دست رفتن سلامت روحی جامعه هیچ تلازمی نیست.

و می شود هم مدرن بود هم مؤمن و اهل خانواده و اخلاق.

البته در ذهن می‌شود همه کاری کرد.

ولی افسوس که ما در ذهن زندگی نمی کنیم!!